Bie snuustern stoan de gedichten van Hans centroal.
Aigelks allint omreden dat dij der t eerst waren.
Loater kwam doar t idee bie om der
foto s bie te zuiken en te ploatsen. Dij foto’s kommen oet Tinie heur archief. Heur belangstellen gaait veuraal oet noar objekten oet de netuur. Dat kin vanzulf van ales wezen: Bomen, bluiende planten, n libelle, n wottervaal, wolkenluchten, t oavendrood, verweerd- half vergoan- of dood materioal, vlinten, n landschop.

Zo veul meugelk het zai per gedicht doar foto ’s  bie zocht  dij de sfeer van de tekst zo dicht meugelk benoadern.
Hans zien gedichten en laidteksten goan over ales dat hom veur de vouten komt: Mooi, maal, persoonlek of aalgemain. Over ales dat hom bie zetten deur t gemoud spuilt, dat hom bezeg holdt, aargert of  wat hai mooi vient.
Hans en Tinie ervoaren heur belangstellen veur van ales en nog wat as n gift en zai hebben de behuifte om dat te dailen.

Nog even wat over t woordje “snuustern”

Snuustern betaikent zo veul as: Kieken, roeken, pruiven, oetzuiken zo as men
dat bieveurbeeld dut op n rommelmaart of in n mooi boetiekje…..ales aanroaken, oppakken, weerom leggen of  juust aan-mit-nemen.
Zulf magen zai ook hail geern snuustern. Veuraal ook op vekaansie in de rieke, ongerepte netuur van bieveurbeeld Laplaand /Zweden.
t Is bedoulen dat t hoofdstuk Snuustern op dizze site stoadeg aanvuld wordt mit snuustergoud zo as wie dat geren oppakken en deurgeven willen want wie hebben doar oardeghaid aan…….ie ook?