Liedje over berg en dal.

Ons hoog en laag is al met al
een liedje over berg en dal.

Daar boven- eindeloze tijd
en de contouren van structuur
en diepten vol oneindigheid.
Een onverklaarbaar avontuur.

Die eindeloze samenhang
heet kosmos- (een soort cirkelgang )
                     
En hoogmoed doet aan wetenschap
en aan veronderstellen
en staat hoog op de keukentrap
de sterretjes te tellen.

Ons hoog en laag is al met al
een liedje over berg en dal.

             Angelina was nog mooier dan haar kleren.
           Dus ik vroeg haar of ze bij me kwam logeren.
                     Want ik had mijn hart verloren.
                         Was tot ver over mijn oren
              hulpeloos- en meer dan hopeloos verliefd.
            Dus ik schreef: kom toch logeren alsjeblieft.
         
           Nog veel mooier was zij dan in al mijn dromen.
         Ik had niet verwacht dat zij ook echt zou komen
          maar zij nam nog zelfs haar groentetuintje mee.
                  Ik zei: Angelina- wat een goed idee!

              Even later zei ze: Kom ik moet weer gaan!
          Door de wolken en dan driemaal rond de maan!
                En als dat me lukt tot aan de lentezon!
          En daar ging ze- hangend aan haar luchtballon.
           En ik riep nog of ze mij een brief wou schrijven.
             En of ze alsjeblieft nog even hier wou blijven.
              Maar ze wilde niets meer horen en ze vloog
                door de witte wolken- richting regenboog.

       En ik stuurde haar nog snel een witte wolken schaar.
         Want die witte wolken zijn een levensgroot gevaar.
        Je kunt er in verdwalen en dan voorgoed verdwijnen.
        En heel je leven lang de zon niet meer zien schijnen.
            Van Angelina heb ik nooit meer wat vernomen.

       Het was niet echt- ik had gewoon wat liggen dromen.

Rond de Rubicon.

Als ik de schepper vragen kon…
Ik zou hem vragen naar de bron
van alle malle overmaat
en ongekende overdaad
en macht van het testosteron.

Als ik het Cesar vragen kon
die kwam en zag en overwon.
Dan vroeg ik: Is het uw prostaat
of zit het wellicht in uw zaad
of in gebrek aan zin of zon.

Als ik de hemel vragen kon
dan vroeg ik generaal pardon.
Een vrijstaat zonder angst en haat.
Een onaantastbaar sultanaat
gelegen rond de Rubicon.
 

Eeuwige schoot

Met alle geklater vertelt de fontein
hoe machtig het is om van water te zijn.

En van kolkende stromen op weg naar het dal
hoor ik altijd de mantra van bruis naar verval.
Als de ruis naar een thuis.
Niet van sterven naar dood
maar van leven naar oorsprong
en eeuwige schoot.

Prangende vraag

Plaats waar de branding mijn zwijgen ontmoet.
Enkel de zee met dat bruisend refrein.
Wondermooi oord waar geen woord er toe doet.
Van eb en vloed en het zijn om te zijn.

Plaats van verwondering als van een kind.
Mantra die als door mijn aderen ruist.
Waar mijn gedachten verwaaien in wind.
Huis waar de eeuwige eeuwigheid huist.

Soms dan beleef ik zo’n dag als vandaag.
Vind ik zo’n plekje- een stip op de kaart.
Hoor ik als altijd de prangende vraag:
Wat is het leven mij werkelijk waard?

Eind zonder eind of begin.                    

Hoog- hoger- hoogst is de eenzame berg.
Nietig ben ik- als een tanige dwerg.
Maar al was dit een brokkelig pad naar de maan
er zouden mijn dappere voetstapjes staan.
 
Kort is het leven en zwak is de mens.
Voor altijd een hemel- hoe vroom is zijn wens.
Maar mocht er dit pad tot Andromeda gaan…
er zouden mijn kranige voetstapjes staan.

Eeuwigheid- eind zonder eind of begin.
Constant die echo- die vraag naar de zin.
Maar al ligt hier een pad van geen doorkomen aan
er zullen voor altijd mijn voetstapjes staan.

Steeds nog verlegen.

In mijn droom reisde ik aan Terlinden voorbij
in de hoop daar de Boeddha te vinden.
En ik vond hem- ik zwaaide- hij knikte naar mij
in de schaduw van zijn tamarinden.

Ik bleef even stil- zei toen: Zonder mijn bril
weet ik nergens mijn bril nog te vinden.
En de Boeddha- hij zuchtte en zei: “ Ins gelijk.”
Daarna hebben wij samen gezwegen.

Om mijn bril zit ik steeds nog verlegen.

Hou van jou.

Ik hou van honden aan de lijn.
Ik hou van Curaçao
en ook van zon en maneschijn
en van het hemelsblauw.
Ik hou van bier en brandewijn
en van de morgendauw.
Ik hou van hoe of het moet zijn.
Ik hou- ik hou van jou

Eeuwig één en al.

Stond een wit- ivoren toren
midden in een leeg heelal.
Daar werd het idee geboren
voor het eeuwig één en al.
Voor de eerste zonnestralen.
Voor wat nog niet was bedacht.
Voor metalen- mineralen
sterrenstof en zwaartekracht.

Stond een wit-ivoren toren
als in lichtelijk verval
en de tijd lag als bevroren
wachtend op het hoorngeschal.
Wachtend op het wijde water
en de allereerste schouw
en de lichtjes even later
vonkend op de morgendauw.
…………

Stond een wit- ivoren toren
midden in een leeg heelal.
Daar werd het idee geboren
voor het eeuwig één en al.

Wie van het leven houdt…

Michiel is zeer bezorgd- om niet te zeggen ongerust
en ook is hij belerend en een tikje arrogant.
Michiel is lid van Greenpeace- rookt niet en is zeer bewust
frequent bezoeker van een vegetarisch restaurant.
Michiel verweert zich tegen een verrotte maatschappij
en heeft zo voor of tegen heel wat al gedemonstreerd.
Is ergens iets te doen dan is Michiel er meestal bij.
Veel zogeheten vaderlanders vinden dat verkeerd.

’t Is niet de moeite waard!
Het loopt nog niet zo’n vaart!
Michiel is een mislukte activist!
Wat wel wat zorgen baart
dat is Michiel zijn aard!
Zo’n jongen is een pure pessimist!
……………………………………..

Johannes kreeg de balen van zijn huwelijkse staat.
Was eigenlijk al jaren op zijn baantje uitgekakt.
Toen heeft hij op een doordeweekse avond nogal laat
spontaan zijn koffers en de allerlaatste trein gepakt.
Johannes had daarna een tijdlang nog een rot gevoel.
Zijn schuld zat hem niet lekker en om haar had hij verdriet.
Het viel niet mee om af te reizen zonder levensdoel.
Maar spijt dat hij gegaan is heeft hij tot op heden niet.

Johannes wordt veracht.
Met woorden afgevlagd.
Er wordt het een en ander opgedist.
Men had het wel verwacht.
Men had het wel gedacht.
En wie wil blijven leven is gewoon een egoïst.
………………………………………..

Wil Willemse stond ingeschreven bij de woningbouw.
Hij huurde lang een kamertje zo groot als een toilet.
En als Wil Willemse nou iets bijzonders wou….
maar Wil wou best van alles maar alleen niet in een flat.
Het huren van zoiets als een toilet was vrij goedkoop.
Wat dat betreft had Willemse het helemaal gemaakt.
Toen heeft hij met zijn maatjes laatst een pandje voor de sloop
van onder en van boven- inclusief toilet gekraakt.
 
Nu moet de speculant
met hulp van hogerhand
voorkomen dat hij naast het potje pist.
M.E. bestormt het pand
en Wil komt in de krant
want wie wil wonen is een anarchist.
………………………………………..

De Padre de Madonna en Honduras zijn hem lief.
Jose Hernandes leven staat of valt met het gewas.
Daarbij is hij nog stichter van een landbouwcollectief.
Dat zit ze niet zo lekker in een land als Honduras.
Voor wie zij recht doet gelden voor een plakje van de koek..
voor iemand als Jose bijvoorbeeld- zijn methoden voor.
Die zit binnen de kortste keren in zijn onderbroek
gemarteld bij te komen van zijn zoveelste verhoor.

Men vindt dat wie niets heeft
en van een aalmoes leeft
maar beter niet kan weten wat hij mist.
Wie moeilijkheden geeft
dat is die naar iets streeft.
Al heel snel heet zo iemand- communist.
……………………………………………………..

Mohammeds vader- vier maal daags verzonken in gebed.
Bezitter van een hutje in een meer dan schamel oord
dat wereldwijd bekendstaat als het plaatsje Nazareth…
Daar werd Mohammed’s vader op een kwade dag vermoord.
To be or not to be – dat heet te zij of niet te zijn.
en voor Mohammed is de question- oftewel de vraag….
Wat moet een aan de dood ontkomen jonge Palestijn
nog tegenover de voldongen feiten van vandaag?

Mohammed zoekt zijn recht.
Dat recht wordt hem ontzegt.
Het recht zijn recht te zoeken wordt betwist.
Zodat Mohammed vecht
en dat wordt uitgelegd
als dat hij niets is dan een terrorist.
 …………………………………………………….

Wanneer je hoe dan ook wat in de paden bent verdwaald
dan draaien alle bordjes richting enge bomen bos.
De goegemeente gooit je reputatie op de vaalt
en laat zijn kwaaie pummels en zijn lummels op je los.
Wanneer je niet steeds mee wilt doen en daarom dan maar kapt
dan wordt je snel geweerd en op je zere ziel getrapt. 
En gaat het met van alles en van nog wat weer verkeerd…
wordt alles wat kapot is wel op jou geprojecteerd .

Al wordt je zo niet oud.
Al maken ze je koud.
Het leven is voor wie er iets probeert.
Wie van het leven houdt
gaat wel eens in de fout
maar leeft in plaats van dat hij vegeteert.