Prangende vraag

Plaats waar de branding mijn zwijgen ontmoet.
Enkel de zee met dat bruisend refrein.
Wondermooi oord waar geen woord er toe doet.
Van eb en vloed en het zijn om te zijn.

Plaats van verwondering als van een kind.
Mantra die als door mijn aderen ruist.
Waar mijn gedachten verwaaien in wind.
Huis waar de eeuwige eeuwigheid huist.

Soms dan beleef ik zo’n dag als vandaag.
Vind ik zo’n plekje- een stip op de kaart.
Hoor ik als altijd de prangende vraag:
Wat is het leven mij werkelijk waard?