Emmapolder 1980

Ons kwartet bestond in 1977 uit twee gehuwde paren die elkaar op dansles vonden en na veel mitsen en maren besloten om te gaan samenwonen en ruimte te geven aan de liefde.  
Al binnen een half jaar besloot er iemand zo niet verder te willen en verliet ons huis. Na nog anderhalf jaar verliet ons ook Jantina en bleef ik nog enige maanden met mijn wettige echtgenote en onze kinderen achter. Na de verhuizing van mijn echtgenote scheidden wij en zette ik mijn relatie met Jantina voort.

Om naar onze zin te kunnen wonen kochten zij en ik twee aan elkaar te koppelen oude stacaravans en plaatsten die naast een grote boerenschuur van een goede bekende. Zo geraakten we in de  weidsheid van de Emmapolder maar ook in de leegte-  de weerstand en de kritiek van familie en vrienden – het zelfbeklag-  het zelfverwijt- alsook gevoelens van onmacht- schuld-  eenzaamheid- verwijdering en twijfel…….

Hoe het was

De westenwind heeft me het woord gestolen
waarmee ik zeggen wilde hoe het was
om door dit half verdronken land te dolen…
door de verlatenheid van dit moeras.
Dit land gaat deze dagen als verscholen
onder een lange grijze regenjas.

De westenwind heeft me het woord gestolen
waarmee ik zeggen wilde hoe het was.

Vandaag de hele dag al buigen bomen
zich voor diezelfde redeloze wind.
Een wilde wind vanuit het niets gekomen
of daar vanwaar de eenzaamheid begint.
Een die van daaruit steeds is toegenomen
en nergens tegenstand nog ondervindt.

Vandaag de hele dag al buigen bomen
zich in diezelfde redeloze wind.

De regen op het raam brengt ons het heden.
Dat heden is een monotoon getik
en onze toekomst is van het verleden
gescheiden door dit ene ogenblik.
Die regen- liefste- is misschien de reden
dat je wat stil en triest bent- net als ik.

De regen op het raam brengt ons het heden.
Dat heden is een monotoon getik.

Vandaag de hele dag al valt die regen
en alle druppels vloeien traag aaneen.
Wij zijn elkaar meest meer dan toegenegen
en toch voel jij je net als ik alleen.
Die regendruppels kennen alle wegen
maar jij en ik wij weten niet waarheen.

Vandaag de hele dag al valt die regen
en alle druppels vloeien traag aaneen.