< Terug noar overzicht van mien Dagbouk

Dank u Deo Gratias

Dagbouk RSS

Dank U Deo Gratias

Een dikke kikkerkerel zat
op een reusachtig plompenblad
wat te rik-kikkeren en voor zich uit te kwaken.
Een mollig kikkerwijfje zat
er moddervet en snotter glad
te worre-worren en kwor-kworretjes te slaken.

Het ging zoals dat meestal gaat.
Die wat gebeurt- gebeuren laat
die springt er op boven op- ofwel wordt zelf besprongen.
Het werd een natte overdaad.
Een overmaat aan vocht en zaad.
Het is al dikwijls tot vervelends toe bezongen.

Dank U Deo Gratias
voor mijn padvinderskompas.
Dank U voor en dank U na.
Dank U wel voor Maxima.

‘t Werd eind April- soms nog wat kil.
De tochtsloot slingerde zich stil
in ruime bochten door de stille voorjaarsdreven.
Daar kwam uit louter kikkerdril
en met wat warmte en Gods wil
een heel bijzonder kikkerdikkopje tot leven.

Het had geen weet van paal of perk
Het was niet slim- niet snel of sterk
het wist ternauwernood van onder of van boven.
Dat het bleef leven was Gods werk.
Het was zijn hand vanuit het zwerk.
Is het geen zaligheid om zoiets te geloven?  

Dank U Deo Gratias
voor de mollen in het gras.
Dank U voor- en dank U na
voor mijn Sanseveria. 

Het groeide op en bleef gezond
schoon moord en doodslag  rond-om-rond
Maar kwam al doende tot steeds duidelijker daden.
Vertrouwend op dat hecht verbond
die afspraak tussen kop en kont
om al wat eetbaar is- vooral niet te versmaden.

Het at- om niet te zeggen- vrat
tot het drie centimeter mat.
Niet groter dan zo ongeveer een vingerkootje.
Maar goed voorzien van alles wat
het om te leven nodig had.
Een prinselijke kleine kikker in zijn blootje.

Dank U Deo Gratias
Voor de knopen aan mijn jas.
Dank U voor en dank U na
voor de keukentafella.

De sloot was eindeloos en koel.
De morgen klaar- de avond zwoel.
De lente ging- de zomer kwam  en weer wat later…
was er dat onbestemd gevoel.
Dat vaag verlangen naar een doel.
Een beeld van schaduw- ruimte- licht en helder water.

De vlucht naar elders was massaal.
Een exodus- een oud verhaal.
Een soort van uittocht uit de kikkerhof van Eeden.
Het werd hem meer dan menigmaal
tot op een teentje na fataal.
Hij werd net niet vertrapt en net niet overreden.

Dank U Deo Gratias
voor ons fraaie dakterras
Dank U voor en dank U na
voor die krat Bavaria.

De snelweg over- tig keer hip
en vanuit stilstand in een wip
over het fietspad- door de berm- langs landerijen.
Een weergaloze egotrip.
Een minuscule groene stip
te midden van gewas en vlinders- bloemen – bijen.

En zijne hoogheid- zeer kordaat
kwam waar ik woon- tot in mijn straat
en aangetrokken door mijn exclusieve rozen
zag hij na vorstelijk beraad
in zo een tuin geen enkel kwaad
en hij besloot daarom zich even te verpozen.

Dank U Deo Gratias
voor mijn nieuwe nokkenas.
Dank U voor en dank U na.
Dank U voor mijn D.N.A

De lucht was vol van zoete geur.
De dag- het uur vol farce majeur.
Geen goed moment om waar dan ook aan te beginnen.
Het had wel wat van willekeur.
Ik opende de buitendeur
en ongemerkt glipte die kikkerprins naar binnen.

Zo ging dat ongeveer en toen……..
wipte dat kleinood in een schoen.
Mijn omgevallen schoen die op hem zat te wachten.
Als men niet weet- wat kan men doen? 
Ik kreeg helaas geen visioen.
Zette mijn schoenen weg en recht uit mijn gedachten.

Dank U Deo Gratias.
Dank U voor mijn pancreas
Dank U voor en dank U na
voor mijn psychofarmica. 

Zijn dood heeft mij met smart vervuld.
Mijn ziel in droefenis gehuld.
Heel dit gebeuren voegt zo’n falen tot een zonde.
De zonde van nalatigheid.
dat struikelpad van onze tijd.
Van hier tot daar- van Lutjebroek tot Dendermonde.

Dank U Deo Gratias.
Ook al komt het niet te pas
dank U voor en dank U na
voor mij mondharmonica.

Zet n reaktie op stee

Velden mit n * binnen verplicht

< Terug noar overzicht van mien Dagbouk