Mijn ziel

Zelfs toen mijn ziel bevroren was
en nagenoeg verloren was
toen zocht zij uit zichzelf de zon.
Ik wist wel dat mijn ziel dat kon !

Oneindig zielsveel – heet mijn ziel-
dat rad- dat tijdloos rollend wiel
dat wentelt door de eeuwigheid-
mijn eigen ziel en zaligheid.

Soms eventjes een A.P.K.
De zwarte gaten op het pad
van hier tot aan Andromeda
die heeft mijn ziel nu wel gehad.

Maar soms heeft zij een lekke band
dan belt zij naar de sterrenwacht
en staat ze even aan de kant
te midden van die sterrenpracht.

Mijn ziel is niet te zeggen snel.
Wel tig keer sneller dan het licht.
Je ziet haar niet maar misschien wel
heel even met je ogen dicht.

Soms is zij lichtelijk gekreukt.
Dan moet zij worden opgedoft-
wat opgeleukt en uitgedeukt
van voor naar achter afgestoft.

Mijn ziel blijft onder mijn voogdij.
Opdat zij zomaar niet verdroogt
tank ik haar regelmatig bij.
Dat is mijn plicht als zielenvoogd.

Het een en het al.

Ooit werd alle materie tot ver- verder– verst
samengeklonterd en samengeperst.
Dat had zelfs atomen tot stilstand gebracht
en heel het heelal werd een peilloze nacht.

Niets kon aan implosie ontkomen.
Geen licht en geen zicht– zelfs geen dromen.
Toch dwarrelde toen op een keertje
een fraai paradijsvogel veertje
                       
zacht schommelend vanuit het onmeetbare niets
en voegde zich zo bij dat enige iets.
Het was bij mijn povere weten
de zwaartekracht even vergeten.
                     
En voegde zich zo bij het een en het al.
Al wat ooit implodeerde kwam vrij met een knal
want eeuwig is dat wat zich steeds weer herhaalt.
Zich opent en zich met beweging vertaalt.

Ik zou niet weten wat er is.

Laatst heb ik in mijn spoed
een ordelievend volk verstoord.
Was er een mierenmassamoord
onder mijn wrede voet.

Men zegt wel – God is goed
maar gaat hij ook op voeten voort?
Heeft hij wel ooit van ons gehoord
of ons bestaan vermoed?

Ik zou niet weten wat er is.
Geen hel en geen verdoemenis.
Al ruikt het soms naar zwavel.

Misschien is er alleen maar dood.
En is dat dan zoiets als bloot.
Als naakt –  en zonder navel?

Als U in wijsheid heeft beslist
over een oude nihilist
neem hem dan op als commensaal
omdat hij het niet allemaal
en helemáál niet zeker wist.

Zeg me…

Is er licht tussen hemel en aarde?
Wat is voor jou meest van waarde?

Is die waarde te koop
en wat is het gewin?
Is het liefde en hoop
Is het vraag naar de zin ?
                                           
Is het gave en gunst
Is het goed is het echt.
Is het schoonheid en kunst
Is het rede en recht.
                                      
Zonder geestkracht en geest
boekt de mensheid geen winst.
Blijft het minste het meest en
het meeste het minst.

Jantina Helena.

Zij is mijn winst.
Mijn kameraad. 

Zij is mijn slaap.  
Mijn dageraad.  

En mijn gezel- mijn
wel en wee. 

Mijn nee en ja en ja
en nee.

En mijn geweten.
Mijn gerief !

En mijn vriendin.
Zij is mij lief.

Zij weet van weten.
Heel charmant.

Zij houd de woning
in haar hand.

Zij is mijn nu en
soms mijn toen.

Zij is mijn laten en
mijn doen.

Zij heeft de zin die
ik belief ……

Is mijn vriendin
en hartendief.

Een liedje over berg en dal.

Ons hoog en laag is al met al
een liedje over berg en dal.
Daar boven…eindeloze tijd
en de contouren van structuur
in diepten vol oneindigheid.
Een onverklaarbaar avontuur.

Die nauw begrepen samenhang
heet kosmos – is een cirkelgang.
En hoogmoed doet aan wetenschap
en aan veronderstellen.
Staat boven op de keukentrap
de sterretjes te tellen.

Ons hoog en laag is al met al
een liedje over berg en dal.

Dank U wel en Amen.
                
God heeft ons naar zijn eigen beeld geschapen.
En een flink deel van zijn kudde roept: Te wapen!
Want men vindt het glad verkeerd dat er zomaar wordt beweerd
dat we zeer waarschijnlijk stammen van de apen.

Ik krijg heel wat stoute dromen in mijn slaap.
Heel wat van die taaie dromen voor mijn raap.
Ik zag god op zijn gemak slingerend van tak tot tak
als een soort van levensgrote slingeraap.

En hij riep me toe – zo ben ik ooit geweest!
Ik was vroeger wat je noemt gewoon een beest.
Maar toevallig ook nog God want dat is mijn heilig lot.
In die staat van slingeraap kreeg ik de geest.

Dus schiep ik slingerapen naar mijn eigen beeld.
Naar wat nu blijkt- raakte de mensheid zeer verdeeld.
En zoals ik het bekijk – heeft alleen dié mens gelijk
die de kampen weer verzoent en wonden heelt.

(Tussen haakjes) die zijn genen goed beheert-
maakt dat zijn nageslacht een slag evolueert.
En als ik U mag raden: Blijf gerust een atheïst
of misschien zelfs een gedreven Godsgeleerde Darwinist.
                        
En ik waakte – deed mijn ogen langzaam open

en ik overwoog om me te laten dopen
in de Naam van Hem met al zijn fraaie namen.
Maar ik deed het niet- zei: Dank U wel- en Amen!

Waar ben ik gebleven?                      

Geloof: Als de schaal
voor wat goed is of slecht.
Als het heilig koraal
van het recht/averecht.
Als de marmeren trapreden
van mijn portaal.
en mijn wankele schreden
op zoek naar moraal.
Maar ben ik eenmaal boven
daar thuis op mijn balkon.
Dan richt zich mijn geloven 
bij voorkeur op de zon.

En al wat leeft streeft
naar het voortbestaan
en bewandelt daartoe
vele wegen.
En op al die wegen van
streven tot voortbestaan
streeft dat leven en
leeft om door te gaan
met voort te bestaan
door te leven.
Wacht even
waar ben ik gebleven…?

Ivoren toren.

Stond een wit-ivoren toren
midden in een leeg heelal.
Daar werd het idee geboren
voor het eeuwig één en al.

Voor de eerste zonnestralen.
Voor wat nog niet was bedacht.
Voor metalen – mineralen –
sterrenstof en zwaartekracht.
                           
Stond een wit-ivoren toren
als in lichtelijk verval.
En de tijd lag als bevroren –
wachtend op het hoorngeschal.

Wachtend op het wijde water
en de allereerste schouw.
Op de lichtjes even later  
vonkend op de morgendauw.

Stond een wit-ivoren toren
midden in een leeg heelal.
Daar werd het idee geboren
voor het eeuwig één en al.

Staande voor het avondrood.

Brengt geloven beterschap?
Staande voor het avondrood
vraag ik welke wenteltrap
leidt naar leven vóór de dood?

Help ons liever onderdak.
Reik ons veiligheid en brood
en ons dagelijks gerak.
Vrijwaar ons voor angst en nood