Heimwee.

Soms stijgen wonderlijk en snel
als door zichzelf bedacht
mijn dromen uit hun carrousel
en vluchten door de nacht.

Daar zijn ze meer dan een idee
dan een gedachtentrip.
Ze nemen mij een eindje mee
in sprakeloos begrip.

En zien hoe ik mijn kracht verspil
en spoeden zich weer heen.
De steen der wijzen die ik til
laten ze mij alleen.

En in de morgen komt de zon
dan ga ik moe en mank.
Verwoord mijn dromen in jargon
in woorden zonder klank.

Het licht is met de duisternis
sinds dag en nacht in strijd.
Vanaf die tijd is al wat is
gevangen in de tijd.

Gevangen in het uitlaatgas
in dodelijk odeur.
In heimwee naar een tijd die was
vervuld van zoete geur.