Voetstapjes

Hoog hoger hoogst is die eenzame berg.
Nietig ben ik – als een tanige dwerg.
Maar al was dit een brokkelig pad tot de maan
er zouden mijn dappere voetstapjes staan.

Kort is het leven en zwak is de mens.
Voor altijd een hemel – hoe vroom is zijn wens.
Maar mocht er dit pad tot Andromeda gaan…
er zouden mijn kranige voetstappen staan.

Eeuwigheid – eind zonder eind of begin.
Constant die echo – die vraag naar de zin.
Ook al ligt hier een weg van geen doorkomen aan
er zullen voor altijd mijn voetstapjes staan.