Het wondere water

Alleen voor het water
die heilige bron.
Dat water waarop heel
die eeuwigheid drijft.

Verzameld in de zee
gekoesterd door zon.
Dat komt en weer gaat
met het tij en toch blijft.

Alleen voor het water
schrijf ik dit gedicht.
Dat onvermoeid vloeibare
levend kristal.

In groen en in helderblauw
onder het licht
als voedende moedermelk
voor dit heelal.

Vertroostend elixer
dat heelt en verzacht.
Dat wast en dat wist
alle sporen van strijd.

Wie heeft er dat
wondere water bedacht
dat regent en zegent en
spoelt door de tijd?