Andromeda.

Laat me dromen door de tijd
van dat hemelsbreed tapijt.
Hoeveel jaren passen daar wel
in een uur?
Zonder noorden- geen kompas
en zonder woorden- zonder jas.
en zonder gaspedaal en ook
nog zonder stuur.

Wil je soms naar Jupiter
of hoe het daar ook heet?
Wil je naar Andromeda?
Weet je soms een betere
planeet- ik kom je na
al is het nog zo ver
tot aan de verste ster.

Want je hoeft nooit alleen te gaan.
Ik zal je volgen langs de maan.
Je bent m’n allerliefste
tover-tegenover en m’n plus
en soms is alles relatief m’n lief
( maar niet als jij me kust.)

Je hebt me net op tijd bevrijd
en toverde me uit je mouw.
Weg die benauwende habijt.
Ik dank het- voor de rest aan jou.
Je bent veel meer dan een
onzeggelijke vrouw.

Geen boven en geen onderkant.
Mijn linker is jouw rechterhand.
We worden een en twee in dit getal.
Zo gaan we delend wat ons deelt
om beurten beeld en spiegelbeeld
en gaan we samen op in een en al.

We zoeken naar de nevel.
Naar een zilveren spiraal.
En spreken in een nieuwe taal
en zeilen op de zonnewind
en komen eerder aan
dan dat we zijn gegaan.
Dat doen we allemaal

Kom lief we stappen uit de baan
en zweven in een vrije val
door heel dit grenzeloos heelal.
en gaan langs sterren van kristal
want liefde kent geen einde.
Liefde zoekt naar het begin.