Doosjes van Jantina !

Je hebt een doosje vol met spulletjes.
Vol allerhande gekke prulletjes.
Een doosje met een centimeterband.
Een wollen draadje en een stukje kant.

Een medaillonnetje van paarlemoer
en een kartonnetje met vissenvoer.
Het zit vol fijne niemandalletjes.
Vol prutsels-frutsels en gevalletjes.
Een elastiekje en een hazelnoot.
Een kroontjespen en nog een kleurpotlood.
Een wattenstaafje en zowaar een cent.
En bijna niemand weet hoe rijk jij bent.

Je hebt een doosje vol met snuisterijtjes.
Maar ook met zaken als gebroken krijtjes.
Een dobbelsteentje- een verdwaalde naald.
Ook die heb ik er wel eens uitgehaald.

Ik vond tot nu toe alles wat ik zocht.
Omdat ik van jou altijd zoeken mocht
Je hebt een doosje vol met mooie ringetjes.
Vol kraaltjes-knopjes en met van die dingetjes
die je zo tegenwoordig zelden ziet.
Tenminste ik zie ze toch bijna niet.
Je wordt zo af en toe wel eens herkend.
En dan wordt duidelijk hoe lief jij bent.

’t Is onvolledig zo- als ik het hierbij laat.
Je bent zo lief- de allerliefste die bestaat.
Je bent een trommeltje van goede hulp en raad.
Een schatkist van een bodemloos formaat.

Je bent een doosje vol met nooitgedacht.
Tot op de bodem vol met onverwacht.
En dat zijn dingen waar ik blij mee ben.
Zoals met alles wat ik van je ken.
Ik denk dat ik niet uitgekeken raak.
Dat jij verrast- al kijk ik nog zo vaak.
Je bent een rozig roosje- weet je dat?
Tot aan de rand toe vol- van alles wat.

Maar wat ik eigenlijk nog zeggen wou
voordat ik stop- is dat ik van je hou !
Want anders kom ik nooit meer aan het end.
’t Is niet te zeggen lief hoe lief jij bent.