Als hij was gebleven (?)
……………..

God verbeeldde liefde-  warme liefde- voor een deel
in het seksuele – God was heerlijk sensueel.
Hij voorzag de bloempjes van een stamper en een steel
en was overspelig- want hij speelde wel wat veel.

Al zijn zonden schuimden bruisend als een waterval
klaterend en vrolijk en oneindig in getal.
Overvloedig vloeide heel die stroom tot in dit dal
waar het werd vertroebeld door de zedenmeesters gal.
            
Heel zijn universum leek een kosmische condoom
en zijn eeuwigheid was als een lange natte droom.
Maar de paus en heel de poespas hielden hem in toom.
Dus filosofeerde hij niet langer zonder schroom.

Op een zondagmorgen bij het kraaien van de haan.
Ergens in de vroegte– ergens tussen zon en maan
heeft hij toen zijn beste wandelschoenen aan gedaan
en is er op zijn dooie akkertje vandoor gegaan.
   
Zalig aan de wandel- met zijn handel in een sloop.
Weg gelopen- voor de farizeeërs op de loop.
Al zijn zeven hemelen zijn in de uitverkoop
en zijn brave dienders liggen op een vrome hoop.

Als hij was gebleven– was hij nu wel aan z’n end.
Was hij gaan geloven aan het Oude Testament.
Had hij alle wetjes netjes uit zijn hoofd gekend.
Was hij nu toch wel een ietwat- duffe  oude vent.

…………….