< Terug noar overzicht van mien Dagbouk

Korte gedichten 30 – Verschoond van verdriet

Dagbouk RSS

Verschoond van verdriet

Soms is het leven om te blijven staan
en om al die schoonheid niet over te slaan.
Om de eeuwige ruis- en de eeuwige bruis
te ontvangen als was het een tweede tehuis .
Door niets meer beteugeld.
Door vreugde bevleugeld.
Alsof het de eeuwige eeuwigheid ziet.
Geheel zonder pijn en verschoond
van verdriet.

Zet n reaktie op stee

Velden mit n * binnen verplicht

< Terug noar overzicht van mien Dagbouk