Archief veur september, 2022

Korte gedichten 27 – Oude nihilist


Oude nihilist.


En toch….Lieve bewaker van mijn
ingang en mijn uitgang.
Schepper van alle fraais- en minder fraais.
Vervuller van onwerkelijk schijnende
hoop en verwachting.
Vertrooster van mijn nostalgische ziel.
Alwetende Hoeder van hemel- aarde
en universum.
  
Als U in wijsheid heeft beslist
over een oude nihilist.
Neem hem dan op als commensaal
omdat hij het niet allemaal
en helemáál niet zeker wist

Korte gedichten 26 – Waarheid – klaarheid


Waarheid- klaarheid.

Er zijn bergen- er zijn dalen
waarin klaarheid kan verdwalen.
Waarin waarheid kan verdrinken
en tot op de bodem zinken.

Er zijn pure idealen
waarin alles kan verschralen
en uiteindelijk verminken.
Daar waar vogels niet meer klinken.

Er zijn prachtige verhalen
in wel meer dan honderd talen
waar de waarheid loopt te hinken
en de zonnebloemen stinken.

Waarheid- klaarheid….
’t Is een strijd.
Alle klaarheden ten spijt.

Korte gedichten 25 – Steeds een nieuwe dag


Steeds een nieuwe dag

Ooit reeg ik alle pareltjes van dauw
in mijn gedachten tot een parelsnoer
voor jou.

Want je bent echt van ons gegaan
en langs mijn wang vloeide een traan
die zich wel bij dat parelsnoertje
voegen wou.

’t Was ook vanmorgen in de vroegte
dat ik zag:
Er is geen reden voor geweeklaag of
beklag.

Want alles is voorzien en wijkt-
veroudert en verdwijnt- bezwijkt.
Maar ondanks dat komt er weer steeds
een nieuwe dag.

Korte gedichten 24 – Een wonder


Een wonder.

Wat zal ik met al het betogen
en verklarende geologie?
Hoe groot zijn mijn vragende ogen
die zien dat ik zie wat ik zie?

Een wonder zo’n landschap te baren
dat is als een verrijzenis.
Hoe zal ik een wonder verklaren
dat is wat het is dat het is?