Deur: Hans van der Lijke | Op stee zet: 08/06/2022 | reageer! »
En heel diep…
De ledigheid kon niets beginnen en kende noch buiten noch binnen. Ook was er geen boven of onder maar wel het uitzonderlijk wonder van om er zichzelf te verzinnen.
En heel diep- vanuit het onzegbare niets daar kwam plots een holbolle beer op een fiets en die had er de tijd uitgevonden…. daar het lot van de mens aan verbonden… en zodoende dan was er toch onverwacht iets.
En hij sprak tot de blinden en doven, liet zich prijzen en laven en loven, om alvast aan zijn hemel te wennen en die hogere sfeer te herkennen klom hij af en toe even naar boven.