Wording

Alle materie- tot ver- verder- verst
was samen geklonterd en samengeperst.
Dat had zelfs atomen tot stilstand gebracht.
Niets kon aan implosie ontkomen.
Geen licht en geen zicht- zelfs geen dromen.

Toen dwarrelde toch op een keertje
een fraai paradijsvogel veertje
zacht schommelend vanuit het onmeetbare niets
en voegde zich zo bij het enige iets.
Het was bij mijn povere weten
de zwaartekracht even vergeten.

En juist deze laatste onnozele gram
die zorgde er voor dat de tijd zich hernam.
Omdat er die tijd zich bewegend vertaalt
is explosie hetgeen dat zich steeds weer herhaalt.