‘t Is om het even welk seizoen         
van nu of straks en ook van toen.
Alle seizoenen blijven groen
als er maar iemand om je geeft.

Waar is het dan wel om te doen?
Niet om het smetteloos blazoen.
Niet om de schallende klaroen.
Maar wel dat je met liefde leeft.

Laat me stijgen- laat me dalen.
Laat me dagenlang verdwalen
Laat me onbekommerd malen       
Met de wieken op de wind.                

Zeg me zonder ooit te dralen
al mijn fouten en mijn falen.
Maar zeg ook in alle talen       
dat je me voorgoed bemint.        

Als we ergens blijven steken
en we zouden moeten breken
is dat vooreerst nog geen teken       
dat ik niet meer van je hou.

Als het voorjaar is geweken
en de zomer is verstreken
zal ik niet zijn uitgekeken
op de liefde en op jou.