Stille stad.

Grote mooie stille stad.
Alle plassen op het asfalt
zwart en glimmend nat
spiegelen de lichtreclame
en een late naaldhakdame
klikklakt op het tegelpad.

Regen ruist en valt gestaag.
Als ik luister hoor ik vaag
hoe de straatgootputjes zingen.
Hoe ze murmelen van dingen
zo van gister en vandaag.

De prullenmand is tot de rand
vol propjes hartenpijn .
Het is half een- ik ben alleen.
Waar zou mijn muze zijn?
Haar ogen dicht- ze gaapt en ligt
in bed en is tevree.
Klaasvaak ze wacht jou weer vannacht
beslist nog voor halftwee.

Een licht gerucht- mijn muze zucht
en draait zich op haar zij.
En ik zit hier om kwart voor vier
te persen op mijn ei.
Slaap muzelief- mijn ongerief
duurt gauw een uur of vijf.
De dichter wikt maar jij beschikt
hoelang ik wakker blijf.

Het is al laat- de dageraad is vroeg-
dringt door een kier.
Ik heb genoeg van mijn gezwoeg
op maagdelijk papier.
Het is volbracht- een hele nacht.
Wat regels- een couplet.
Voldaan en loom kies ik een droom
naast Muze- in haar bed.