Archief veur januari, 2022

Kwai Nait Memory spel


Misschien heb je het al voorbij zien komen op Sikkom of RTV Noord. Sinds vorige week zijn dochter Suze en ik namelijk aan een Crowdfunding begonnen om een Gronings-Nederlands memory spel te produceren. 

In de bijlage vind je een afbeelding van hoe het spel er ongeveer uit komt te zien. Mocht je willen doneren, of iemand kennen die dit heel leuk vindt, dan help je ons enorm! De teller staat op ongeveer 50%. Nog de helft en dan kan het geproduceerd worden. 

Meer informatie (en een leuk filmpje) vind je hier: https://www.voordekunst.nl/projecten/12719-gronings-nederlands-memory-spel-1

Mocht je al een donatie hebben gedaan, dan is onze dank groot!

Groutnis,
Hans (en Suze)

Korte gedichten 10 – Here hoor mij


Here hoor mij.

Ik vermoed dat uw hemel voor een flink deel is          
opgebouwd uit angst voor het moment dat ooit
het licht uitgaat.
Maar voor het geval dat het zo mocht zijn dat
U als bewaker van mijn in- en uitgang  en als
schepper van alle fraais en minder fraais…
in wijsheid heeft beslist over een oude nihilist…

Neem hem dan op als commensaal
omdat hij het niet allemaal
en helemaal niet zeker wist.

Het rabiaat- de dominee- de paus- de clerus-
de moskee…
Dat U dat in den hoge daar wel bekomen moge!

Korte gedichten 9 – Liedje over berg en dal


Liedje over berg en dal.

Ons hoog en laag is al met al
een liedje over berg en dal.

Daar boven- eindeloze tijd
en de contouren van structuur
en diepten vol oneindigheid.
Een onverklaarbaar avontuur.

Die eindeloze samenhang
heet kosmos- (een soort cirkelgang )
                     
En hoogmoed doet aan wetenschap
en aan veronderstellen
en staat hoog op de keukentrap
de sterretjes te tellen.

Ons hoog en laag is al met al
een liedje over berg en dal.

Korte gedichten 8 – Angelina



             Angelina was nog mooier dan haar kleren.
           Dus ik vroeg haar of ze bij me kwam logeren.
                     Want ik had mijn hart verloren.
                         Was tot ver over mijn oren
              hulpeloos- en meer dan hopeloos verliefd.
            Dus ik schreef: kom toch logeren alsjeblieft.
         
           Nog veel mooier was zij dan in al mijn dromen.
         Ik had niet verwacht dat zij ook echt zou komen
          maar zij nam nog zelfs haar groentetuintje mee.
                  Ik zei: Angelina- wat een goed idee!

              Even later zei ze: Kom ik moet weer gaan!
          Door de wolken en dan driemaal rond de maan!
                En als dat me lukt tot aan de lentezon!
          En daar ging ze- hangend aan haar luchtballon.
           En ik riep nog of ze mij een brief wou schrijven.
             En of ze alsjeblieft nog even hier wou blijven.
              Maar ze wilde niets meer horen en ze vloog
                door de witte wolken- richting regenboog.

       En ik stuurde haar nog snel een witte wolken schaar.
         Want die witte wolken zijn een levensgroot gevaar.
        Je kunt er in verdwalen en dan voorgoed verdwijnen.
        En heel je leven lang de zon niet meer zien schijnen.
            Van Angelina heb ik nooit meer wat vernomen.

       Het was niet echt- ik had gewoon wat liggen dromen.

Korte gedichten 7 – Rond de Rubicon


Rond de Rubicon.

Als ik de schepper vragen kon…
Ik zou hem vragen naar de bron
van alle malle overmaat
en ongekende overdaad
en macht van het testosteron.

Als ik het Cesar vragen kon
die kwam en zag en overwon.
Dan vroeg ik: Is het uw prostaat
of zit het wellicht in uw zaad
of in gebrek aan zin of zon.

Als ik de hemel vragen kon
dan vroeg ik generaal pardon.
Een vrijstaat zonder angst en haat.
Een onaantastbaar sultanaat
gelegen rond de Rubicon.