Als jij nog eens gaat

Als jij nog eens gaat- kom ik niet tot bedaren.
Dan zal ik een huis vol met huisvuil bewaren
en klokhuizen sparen- om toch iets te doen.
Met veters gaan venten of kippenstront varen.
Misschien van ellende miljoenen vergaren
omdat ik niet weten zou wat ik moest doen.

Als jij nog eens gaat- nou dat is niet te hopen.
Dan zal ik de Dom en de Eiffeltoren slopen
en ga ik aan de wandel met mijn scheve trieste lach.
Zal onderweg mijn sokken en mijn schoenen nog verkopen
om op mijn blote poten naar Jeruzalem te lopen
en bij de klaagmuur doe ik dan verschrikkelijk beklag.

Als jij nog eens gaat- wat zal ik nog begeren?
Dan trek ik naar Tibet en ga mediteren.
Geduldig zitten wachten op het einde van de eeuw.
Doe afstand van alles- van knippen en scheren.
Mijn baard en m’n haar zijn mijn enige kleren.
Hoog in de Himalaya- piemelnakend in de sneeuw.

Als jij nog eens gaat zal ik vreselijk wenen.
Verkommeren tot nog wat botjes en benen.
Dan kruip ik in een postzak of een grote envelop.
Mijn elleboogknoken net tussen mijn tenen.
En juist als jij denkt- nou die is wel verdwenen
stuur ik mezelf expresse en aangetekend aan jou op.

Als jij nog eens gaat- mens wat zal me dat spijten.
Ik zal bij de slijter de drempel verslijten.
En ’s middags ontbijten met whisky en bier.
Een dubbele uitsmijter in elkaar smijten.
Ik zou dus op voorhand alvast willen pleiten:
Lief- blijf als het effe kan toch nog wat hier.

Je moet nog niet gaan- je kan beter maar blijven.
Dan blijf je een onderwerp om over te schrijven.
Dan pen ik af en toe een levens- of een liefdeslied.
En zing van twee harten- twee levens- twee lijven
en liefde die tot op het laatst zal beklijven.
Dus als je nog niet gaan wil- nou dan ga maar liever niet !