Sund dat Sam en Moos overleden binnen, magen zai de jeudenhemel
verkennen. Vanof dij tied binnen jeudenmoppen zo goud as verswonnen.
Belgemoppen binnen doar veur ienstee kommen, mor Grunnegers gugeln
t laifste heur Vraise noabers.
Ien aals geval – om jeudenhemel staait n hoge muur. Omtrint net zo n hoge muur as tussen Israel en de Westbank, mit dit verschil: Muur ien hemel is van matglas.
Dij muur was veur Sam en Moos dus gain biester ongewoon gegeven.
Allint dat matglas muik heur vanzulf nijsgiereg want zai zagen toch sums en din aan aander kaant wel ains wat schemern en bewegen, en zai wollen doarom wel geern ais waiten wat doar din loos was.

Op n dag haar n koppel witte vredesdoeven dij muur van onder tot boven bescheten. “Gain kiek gekiek”, zee Sam. “Matglas is mat genogt”,’ zee Moos,
“doeveshit ien hemel, t is ja  bedruifd, ik goa der wat aan doun.”
En hai kreeg n ledder en vloog  tegen muur omhoog mit n beste emmer sop.
Dou hai even loater over muur hing te gloepen ruip e inainen: “Harregat!”
“Zeg t mor”‘ zee Sam, “zigs doar aan aander kaant ook wat?”.
“Zeker zai ik wat”, zee Moos. “Harregat, doar gaait ol Arafat mit n schuddeldouk om kop en hai ropt en reert mor aal dat Allah groot is.”

………………………….

Ien tot greniet verhaarde harten, is gain venster – is gain deur.
Ien n wereld zunder kleur, doar heerst enkeld swaart en wit
Dat dat kin, dat dat kin
Tonen krullen van ellin
En dat gaait van baaide kaanten
En zo ettert dat mor deur
Baaide kaanten, baaide kampen
Holden stieve kop der veur
En zolaank as wereld toukikt
Gaait aal t onrecht deur veur recht 
En zolaank as wereld toukikt
Wordt dij oorlog nait beslecht.