Tijd voor de dag

We zoeken naar randen
op weg naar verwantschap
naar zeeën en stranden
herkenning van landschap.

Ver weg van de straten- de
stenen– de stad.
Waar is dan nog ergens iets
beter dan ’t wad?

Geen identiteiten- geen vaandels
geen vlag.
Maar ruimte en stilte- en tijd
voor de dag.

En hoog hoger hoogst in
de heldere lucht

doen ganzen de V van
als ganzen in vlucht.

Als jij lacht en als ik schater.

Ik droomde: Onze wijde wereld was van
klatergoud.
Wij hadden vrij genomen want we waren
pas getrouwd
en de bloesemende bloesembomen wuifden
ons gedag.
Nooit eerder was het dat ik zoveel bomen
wuiven zag.

Nu zijn wij beiden al een heel klein beetje
oud.
Maar als jij lacht en als ik schater
horen wij nog steeds geklater.
Het geklater van het mooiste klatergoud.

God is goed.

Laatst heb ik in mijn spoed
een ordelievend volk verstoord.
Was er een mierenmassamoord
onder mijn wrede voet.

Men zegt wel- god is goed…
maar gaat hij ook op voeten voort?
Heeft hij wel ooit van ons gehoord.
Van ons bestaan vermoed?

Laat het bos zijn dode bomen.
Laat de ouderdom maar komen.
Droom tot op het laatst jouw dromen.
Weet van nemen nam genomen.

Laat de bergen ook hun dal.
Laat de schoonheid haar verval.