Archief veur december, 2020

Twievel


Twievel-1JPG

Afbeelding 1 van 1

Zo hait dizze körde vertelster…
Dizze vertelster is mien vrije bewaarken van n fragment oet n Amerikoanse fulm genoamd: “Doubt” oftewel “Twievel” mit in de hoofdrol n bekende actrice: Meryl Streep.
Ien dij fulm komt n kureg bedocht vertelster veurbie van n Ierse poater dij op n dag verrast wordt deur n beliedenis oet de mond van n veurnoame beminde geleuvege. n Vraauw dij bekend staait om woarhaid en kloarhaid van woorden.

Moar toch… zai bekent heur biechtvoader n riege verdachtmoakens en haalve woarheden enkeld omreden van ofgunsteghaid en zucht noar sensoatsie.
Tuzzen deur heur bekentenizzen bennen geringschattende geluden te heuren en onbezörgde luchteghaid dij dudelk moaken dat dij doame de gevolgen van van heur radde en smuie tong nait recht ienschatten dut.

Heur biechtvoader belast heur doarom mit n biezundere opdracht.
Hai bestelt heur: Ie zellen joe bie mie melden op n dag dat n roege westenwiend de weerhoan op toren taaistert.
Nait mit lege handen mor mit n kuzzensloop stoef vol mit pluusters van ganzeveren.

Verwonderd en nait haildaal gerust, gaait zai noar hoes.
Wat hai heur opdroagen het! Wat ja vrumd! Wat onnuur vuilt dat!
Is’t heur biechtvoader deursloagen? Wat het hai wel ommaans? Wat het hai wel ien’t zin?
Laang huift zai nait wachten. Tied dat ’t zo wied is komt rad op klender en as op n dag n beulende westenwind de weerhoan op toren krazzen en kraaien lat – meldt zai zok.

Ien ’t spoor van heur biechtvoader beklimt zai dij honderd kloagelk kroakende treden.
Ainmoal haildal boven opent heur biechtvoader n klain venster dat zicht geft op stroaten, hoezen en velden doar wied onder heur.
Wiend hoelt en jouwstert om toren en ien twij-drij tellen is’t krekt of aal’t stof wat zok ien joaren verzoameld het ien ain roam noar boeten vlaigen wil.

Dou mie joen kuzzensloop, zegt hai, en zien woorden klinken kört en stoens.
Geheurzoam en zwiegend mor mit n onrusteg gemoud dut zai wat heur zegd wordt en heur biechtvoader volt sloop aan ain kaant open en schudt aal dij pluusters van ganzeveren tot ‘t venster oet, krekt as dat n beste poeste wiend zok aankondegt ien ’t bloaderdak van hoge bomen omtou.

Verbiesterd zigt zai dat ain twij tellen nog sikkom niks gebeurt moar din daldert dij wiend aan ’t venster veurbie en krigt aal dij pluusters ien ain roam mit zok en lat heur wirreln as n grode leevmtege wolk. Omhoog, omdeel, stoefbie, wiedvot, overaal en naarns.
Wat is din joen bedoulen, fluustert zai zaacht en onzeker .

As ie dat willen, zegt heur biechtvoader, kennen ie joen verdachtmoakens en seupele woarheden dij ie henter en twenter struit hemmen weer goud moaken.
Goa omdeel en verzoamel doar ien boeten aal dij pluusters weer ain veur ain en vlij heur natjes weerom ien joen kuzzensloop.

Mor dat is ommeugelk, zegt zai zaacht en kiekt hom riddersloagen aan.
Krekt, zegt hai, ’t begunt joe te doagen. Krekt zo onmeugelk is ‘t om aal joen woorden van leugens en verdachtmoakens dij henter en twenter omswaarven te achterhoalen en onschoadelk te moaken.

Goa omdeel
en zundeg nait weer.