< Terug noar overzicht van mien Dagbouk

Rondje Noord 115 Lueneburgerheide – Soltendieck/Suhlendorf 2014

Dagbouk RSS

foto’s: http://tiniehoek.nl

Aivege smacht

Dij aivege smacht
noar riekdom en macht
dut minsen verdailen
dut wereld nait hailen
is nait doar dat woarhaid
en kloarhaid op wacht.

Is wat om zok touslagt
vernailt en verkracht.

Gaait mie wieder naarns om
(
Oet Dagbouk van n troubadour)

O schepper – wat ik zeggen wol.
Schepper – schep mien bordje vol.
Schep mien moeke honderd joar.
Schep de wereld mor weer kloar.
Schep mien opoe heur gerak.
Schep mien voader zien tebak.
Ie hemmen ja zo as dat t hait
zo veul tied as aiveghaid.

O schepper – wat ik zeggen wol.
Schepper – schep mien bordje vol.
Schep mie stiekeltjes in sloot.
En gazeuze – gruin en rood.
Sukkeloamelk zunder vlij.
Schep mie ies en schep mie snij.
Schep mie scheuvels – mor veuraal
ook n echte leren baal.

O schepper – wat ik zeggen wol.
Schepper – schep mien bordje vol.
Schep mie ook nog as dat kin
laifst van alles nait te min.
Schep mien bruier wat hai wil.
Hol ik mie wel eerst weer stil.
Gaait mie wieder naarns om.
Schep mien zussie mor weerom.

…………………………………………………..

Uiteindelijk nabij.

Maart vijfenveertig viel het doek.
Jouw leventje één zucht.
Je raakte als voor altijd zoek…
gestorven op de vlucht.

Met niets meer dan een dennentak
ter afscheid op je kist.
En ik – die nog geen woordje sprak
en nergens nog van wist…

had nog geen weet van moord en brand
en van jouw laatste uur.
Zo bleef je achter in dat land
vol haat en hellevuur.

Àls ik al zag hoe jij vertrok
dan weet ik dat niet meer.
Een dwangarbeider op de bok
daarnaast een oude heer.

t Is niet dat het er veel toe doet
maar bij jouw laatste reis
droeg grootvader zijn hoge hoed
en oogde vaal en grijs…

van pijn en wanhoop en verdriet
als niet te vatten groot.
Met niets dan zorg in het verschiet
en schaduw van de dood.

De aarde nam jou daarna op.
Je kreeg een sober kruis.
Klein kleutertje – net uit de dop.
Oneindig ver van huis.

En wij vonden de laatste trein
terug naar eigen land.
Een tocht van zijn of niet meer zijn.
Een wedren langs de rand.

Jouw jonge leven was de prijs.
Een thuiskomst zonder jou.
Hoe velen werden wereldwijs
na onmacht en berouw?
…………………

Maar tijd – die al wat is verslindt…
verzachtte – maakte vrij…
en bracht ons dit verloren kind
uiteindelijk nabij.

…………………………………………………………………………

Ainmoal in omtrint vattien doagen op dit stee twij
gedichtjes.
Ain in t Grunnegers en ain in t Nederlands.
En ain of meerdere foto ’s van Tinie der bie tou.
Foto ’s en gedichtjes vertellen joe wat over n biezunder
of wondermooi stee woaraarns in n noordeleke regio.
Goa veur meer Rondjes Noord noar Dagbouk en
scroll omdeel.
Goa veur meer foto ’s noar www.tiniehoek.nl

…………………………………………..

Zet n reaktie op stee

Velden mit n * binnen verplicht

< Terug noar overzicht van mien Dagbouk