Stee

Stee as n spaigel veur zun en veur moan.
Stee veur n smaigel en asmis n troan.
Stee veur de wolken – de wind en veur rust.
Stee veur de laifde – veur leven en lust.

Stee doar t nait gaait om wat woar is – of nait.
Stee doar t nik òfdut – dat ik dat nait wait.
Stee veur n heldere hemel- mor ook
stee veur gehaimen en roadsels en dook.

Stee zunder dwang – zunder vroug – zunder loat.
Stee veur t gevuil van komt tied en komt road.
Stee veur t licht op wat komt en weer gaait.
Stee veur wat zicht op miezulf en ons baaid.

………………………………………………………………..

Het zijn om te zijn

Plaats waar de branding mijn zwijgen ontmoet.
Enkel de zee – met dat bruisend refrein.
Wondermooi oord waar geen woord er toe doet.
Van eb en vloed en het zijn om te zijn.

Plaats voor verwondering als van een kind.
Mantra die als door mijn aderen bruist.
Waar mijn gedachten verwaaien in wind.
Huis waar de eeuwige eeuwigheid huist.

Soms dan beleef ik een dag als vandaag.
Vind ik zo ’n plekje – een stip op de kaart.
Hoor ik als altijd de prangende vraag:
Wat is de wereld mij werkelijk waard?

……………………………………………………………..

Omtrint ainmoal in vattien doagen op dit stee
n gedicht(je) en ain of meerdere foto ‘s  van
n biezunder- of wondermooi stee woaraarns
in n noordeleke regio.
Goa veur meer Rondjes Noord noar Dagbouk en
scroll omdeel.