Foto’s: Tinie Hoek

Levenslaang licht

Mennegen meten die
Oordailen – vreten die
Slepen die as dat heur past veur t gericht

Mor leven is hopen
Dus stel die mor open
Moaks kans op n leven mit levenslaang licht

………………………………

Eeuwigheid

Is eeuwigheid zoiets als tij
dat tweemaal daags De Wadden voedt.
En ook al gaat dat niet voorbij
Wat was dan eerder – eb of vloed ?

Is eeuwigheid zoiets als wind.
Een stroom die het gebeuren draagt.
Geen oorsprong – of een einde vindt.
Maar wel de wil tot weten daagt ?

Is eeuwigheid zoiets als licht
onder dit hemelse gewelf.
Dat leidt tot inzicht en tot zicht
op alles – inclusief het zelf ?

Is eeuwigheid – als wel gedacht
een lijn – een eindeloze trein.
Zonder te dromen door een nacht
van dood – van niet – van nooit meer zijn ?

Is eeuwigheid een vrije val
zo diep en hoog als lang of breed.
Als door een grenzeloos heelal.
Voor wie is eeuwigheid een weet ?

……

Ik dwaal als door een woestenij.
Vind soms met stom- of blind geluk
hooguit een schrale zomer wei
waar ik vermoeid mijn dagen pluk.

En morgen heet het weer vandaag.
Maar ondertussen sta ik stram.
En stel ik vraag na vraag na vraag
waarop nog nooit een antwoord kwam.

De zon gaat onder – geen respijt.
Mijn voetstap in het natte zand.
Gedachten over eeuwigheid.
De Noordzee ruist en wast het strand.

……………………………………………..

Omtrint om de vattien doagen op dit stee
n gedicht(je)  mit ain- of meerdere
(noordelelke) foto s